donderdag 21 december 2017

Mijn top 10: Formule 1 coureurs van 2017

Vandaag kijk ik terug naar het afgelopen F1 seizoen en maak ik een ranglijst van de top 10 beste coureurs van het afgelopen seizoen. Enjoy reading!!

9. Fernando Alonso 7 (McLaren-Honda / 17 punten / 15de plaats in het wereldkampioenschap)

Wederom een teleurstellend seizoen. Fernando kon ook dit jaar weinig uitrichten met de McLaren-Honda, die (weer) met betrouwbaarheidsproblemen kampte. Hoogtepunt dit F1-seizoen was zijn 6de plaats in Hongarije, mét snelste raceronde. Maar het echte hoogtepunt van Fernando Alonso, was zijn optreden in de Indy500. Hij kwalificeerde zich makkelijk in de top 10, reed zijn auto niet plat in het hele evenement. Helaas finishte hij de wedstrijd niet, maar liet wel zien mee te kunnen strijden voor de overwinning. Hij heeft daar laten zien veelzijdig te zijn, iets wat hij laatst ook liet zien bij een test in een WEC-bolide van Toyota.

9. Valtteri Bottas 7 (Mercedes / 305 punten (3 overwinningen) / 3de plaats in het wereldkampioenschap)

Een redelijk up-and-down seizoen voor Valtteri. Begon het seizoen heel competitief en wist voor de zomerstop nog 2 wedstrijden te winnen, maar na de zomerstop wist hij weinig meer te imponeren en won alleen nog de seizoensafsluiter. Dat, terwijl teammaat Hamilton juist het WK wist te beslissen ná de zomerstop met een geweldige reeks wedstrijden, liet Bottas het na om te capituleren van het minder presteren van Vettel. Valtteri zal in 2018 zich meer moeten laten zien, anders zal zijn verblijf bij Mercedes maar 2 seizoenen duren.

8. Sergio Pérez 7.2  (Force India / 100 punten / 7de plaats in het wereldkampioenschap)

Een degelijk seizoen voor Sergio Pérez, waarin hij in bijna alle wedstrijden punten wist te scoren. Toch vond ik hem minder overtuigen dan teammaat Ocon: Daar waar hij het team zou moeten dragen en belangrijk moest zijn voor het team, was Esteban na een periode van aanpassing toch vaak de snellere van de 2 Force India jongens. 2018 gaat een nog moeilijker jaar worden voor Sergio, waarin ik verwacht dat Esteban de snellere van de 2 gaat zijn en het gevecht binnen het team in zijn voordeel gaat beslissen. Is dat erg? Zeker niet, Esteban wordt gezien als een van de grootste talenten in het huidige Formule 1 veld. Zolang Sergio zijn plek kent en weet wanneer hij iets moet laten gaan, zal 2018 een goed jaar moeten gaan worden voor Force India.

6. Nico Hulkenberg 7.5 (Renault / 43 punten / 10de plaats in het wereldkampioenschap)

Voor Nico is het wat moeilijk om te bedenken wat de daadwerkelijke hoogtepunt moet zijn, toch heeft hij een heel goed seizoen gedraaid. De Renault was zeker niet geweldig gedurende het seizoen en Nico heeft meestal het maximale uit zijn bolide gehaald. Een van de dieptepunten was Baku, waar hij vrij amateuristisch een muur toucheerde aan de binnenkant, waar hij achteraf gezien een grote hoeveelheid punten had kunnen scoren. Toch heeft hij bijna overal maximaal gescoord, gezien het feit dat hij niet werd gedomineerd door Carlos Sainz Jr. na zijn overstap. Over Jolyon Palmer hoef ik het niet te hebben: Die was in geen velden of wegen te bekennen en kon zich totaal niet meten met Nico.

6. Carlos Sainz Jr. 7.5 (Scuderia Toro Rosso/Renault / 54 punten / 9de plaats in het wereldkampioenschap)

Een degelijk seizoen van Carlos, die bij Toro Rosso liet zien de beste van de 2 rijders te zijn. Enkele foutjes gedurende het seizoen (Bahrein, Japan, Azerbaijan), soms pech gehad zoals in Engeland en Abu Dhabi, maar over het algemeen genomen een heel goed seizoen van de jonge Spanjaard. Een verdiende overstap naar Renault als resultaat, waar hij ook liet zien zich snel aan te kunnen passen aan een nieuwe omgeving en zich te kunnen meten met nieuwbakken teammaat Hulkenberg.

3. Esteban Ocon 8 (Force India / 87 punten / 8ste plaats in het wereldkampioenschap)

De verrassing van het jaar was toch wel Esteban Ocon. Met een half jaar Formule 1 ervaring bij Manor, wist hij dit seizoen toch te laten zien veel potentie te hebben en ziet zich regelmatig in positieve zin zien. Esteban begon wat traag, maar naarmate het seizoen vorderde kon hij zich beter meten met teamgenoot Sergio Perez. Eenmaal eindigde hij niet in de punten (Monaco) en eenmaal wist hij niet te finishen (Brazilië), wat heel netjes gedaan is door hem.

3. Daniel Ricciardo 8 (Red Bull Racing / 200 punten (1 overwinning) / 5de plaats in het wereldkampioenschap)

Max mocht dan een jaar hebben met veel pech, datzelfde kan gezegd worden voor teamgenoot Ricciardo. De pechduivel was eerst bij Max aanwezig, daarna is die overgestapt naar Daniel met als pijnlijkste moment 4 weekenden achtereen pech, waardoor hij plek 4 in het wereldkampioenschap verloor. Een beetje geluk had hij ook zeker in Azerbaijan, waar hij zijn overwinning pakte, maar ook toen moest hij er voor racen. Wel is dit seizoen een wake-up call geweest voor hem: Zijn dominantie in kwalificatie is verdwenen en dat is al een pijnlijke constatering voor het aankomende seizoen. Hij zal in 2018 echt uit een ander vat moeten gaan tappen, anders zal de focus binnen het team langzaamaan richting Max gaan.

3. Max Verstappen 8 (Red Bull Racing / 168 punten (2 overwinningen) / 6de plaats in het wereldkampioenschap)

Het moeilijkste seizoen tot dusver: Zo kun je het seizoen voor Max wel omschrijven. Met in totaal 7 uitvalbeurten, vaak in kansrijke positie, was het vooral mentaal een hele taak om iedere wedstrijd weer vol in te gaan. En dat lukte Max op zijn jonge leeftijd onwijs goed, waarvoor complimenten. Zijn 2 overwinningen zijn geheel zijn verdiensten, met een gewaagde inhaalpoging bij Lewis in Maleisië en een gewaagde start in Mexico. Vooral in de kwalificatie heeft Max zich dit jaar bewezen: Waar hij het vorig jaar nog ruim moest afleggen tegen kwalificatiebeest Ricciardo, heeft hij zich dit jaar laten zien en heeft hij Ricciardo dit jaar ruim verslagen in de kwalificatiestrijd. (Riccardo 7 - 13 Verstappen). Grootste fout dit seizoen was in Hongarije, waar hij zoveel risico nam en teammaat Ricciardo uit de race reed. Als die kleine foutjes verdwijnen, is hij zeker een gedaagde voor het kampioenschap volgend seizoen.

2. Sebastian Vettel 8,2 (Ferrari / 317 punten (5 overwinningen) / 2de plaats in het wereldkampioenschap)

Het team dat dit kampioenschap nog enigszins spannend heeft gemaakt, met de man die het nog enigszins spannend wist te maken. Tot de zomerstop was hij lichtelijk favoriet om kampioen te worden, na de zomerstop viel het geheel als een kaartenhuis in elkaar: 2 uitvalbeurten in Singapore en Japan bleken dodelijk te zijn, daar waar Lewis beide wedstrijden won en daarmee 50 punten uitliep. Ook zijn gedragingen bleken soms ouderwets: Zijn uitspatting in de wedstrijd van Azerbaijan was daarin tekenend, waarin hij bewust Lewis aanreed en daar geen verantwoordelijk in nam. Toch moet gezegd worden: Dit was het beste seizoen voor Ferrari in het nieuwe Turbo-tijdperk, maar daar had zoveel meer ingezeten voor de Scuderia.

1. Lewis Hamilton 9,0 (Mercedes / 363 punten (9 overwinningen) / Wereldkampioen)

By far de beste coureur het afgelopen seizoen. Ik heb weinig fouten gezien van hem gedurende het hele seizoen en is de terechte wereldkampioen van dit seizoen. Heeft ook te maken gehad met de nodige technische maleur zoals in Monaco, maar haalt op zo'n moment alsnog het maximale uit zijn bolide voor zijn kampioenschapskansen. Naast zijn 9 overwinningen, is zijn constante presteren misschien nog wel een belangrijkere onderdeel geweest van zijn titelkansen. In weekenden waarin hij gewoon niet kon winnen zoals in Rusland, pakte hij wel de maximaal mogelijke punten.

zondag 17 december 2017

Robert Kubica: Waarom hij geen nieuwe kans moet krijgen

Voor wie de afgelopen maanden onder een (grote) steen heeft gelegen: Robert Kubica is al maanden bezig om een comeback te kunnen maken in de Formule 1. De sport waarvan hij abrupt afscheid moest nemen na een vreselijk ongeluk in 2011, maar waarin hij hoopt een nieuwe kans te krijgen. Heel veel mensen hopen het, inclusief mijzelf, maar toch heb ik er mijn twijfels bij.

Ten eerste, het is een ontzettend lange tijd geweest waarin Robert niet competitief in de Formule wagens heeft gereden. In februari 2011 had hij zijn ongeluk in een rally, waarbij een vangrail zich door de auto boorde. Sinds dat moment heeft hij niet op een hoog niveau gereden, laat staan dat hij zich in een Formule 1 auto heeft laten zien. Een soort vergelijk dat ik dan graag wil trekken, is de pauze die Michael Schumacher had tussen eind 2006 en 2010, toen hij terugkeerde bij Mercedes GP. Schumacher leek iets van zijn scherpte verloren te hebben in die tijd, met maar een enkele podiumfinish in Valencia en een pole position in Monaco (Die hem werd afgenomen door een gridstraf). Ik ben er vrij zeker van dat Robert net zo'n verlies aan scherpte heeft als Michael, zo niet een groter verlies, waardoor ik betwijfel dat hij nog zo competitief kan zijn als in zijn hoogtijdagen.

Tel daarbij op dat gedurende de (privé)tests die dit jaar zijn gedaan, er geen enkele tijd naar buiten is gekomen. Alleen uit de testdagen als afsluiter van het seizoen zijn tijden bekend en die zijn verre van goed: Iemand van het kaliber Kubica zou rijders als Stroll en Sirotkin op minimaal een halve seconde moeten kunnen rijden, wat hem alleen lukte t.o.v. Sirotkin (En dan kan ik geen exact oordeel opmaken: Geen idee op welke type band iedere tijd is gereden). Als het zo zou zijn dat Kubica ontzettend snel was geweest, had Renault er zeker wel tijden over willen publiceren (in de zomerperiode waarin hij een aantal tests deed) en hadden ze hem geheid een contract aangeboden na aanleiding van die tests. Nu hebben ze een jaar de beschikking over Sainz Jr; Een hele getalenteerde coureur, maar helaas maar voor een jaar (voor nu).

Naast de twijfel over zijn snelheid, heb ik ook twijfels over de fysieke gesteldheid van Robert. Mocht je benieuwd zijn, zoek op Google gewoon eens naar 'Kubica Arm' en oordeel voor jezelf. Ik ben er vrij zeker van dat het besturen van een Formule 1 bolide op snelheid niet te doen gaat zijn: Enerzijds denk ik niet dat hij de kracht in die arm heeft om een hele race afstand te rijden op snelheid (100 rondjes op een testdag is niet geheel representatief), anderzijds gaat hij zeker problemen krijgen met het bedienen van de knoppen op het stuur. Dat kan deels opgelost worden, maar met de ontzettende massa aan knopjes is het niet te doen om alles aan de linkerkant van het stuur te positioneren.

Als laatste punt zie ik persoonlijk liever een jonge coureur een kans krijgen. Iemand als Pascal Wehrlein, die nog een aantal leuke dingen liet zien in de Sauber toen het kon, is iemand waarvan ik het jammer vind als hij geen stoeltje krijgt dit seizoen. Dan zie ik liever Pascal die nog zeker 10 jaar mee zou kunnen in de Formule 1 dan een Robert waarvan hooguit nog 2 tot 3 jaar genoten kan worden, afgezien van zijn fysieke gesteldheid. Mocht het kloppen dat sponsor Martini een coureur wil van minimaal 25 jaar oud, dan zie ik liever iemand als Di Resta een herkansing krijgen: Hij deed het in Hongarije helemaal niet verkeerd als vervanger van Massa en aangezien Mercedes uit het DTM stapt na 2018, kan het voor Paul ook een mooie kans zijn om zich in de Formule 1 te laten zien en een mogelijkheid te hebben na 2018 te kunnen blijven racen. En als ik nog een kleine touch nationalisme in deze post wil verwerken: ROBIN FRIJNS!! (Zonder dollen, Robin zal het niet worden)

Begrijp me niet verkeerd: Ik gun het Robert van harte, maar in alle eerlijkheid is het wishful thinking om te roepen dat Kubica competitief terug kan keren. Ik onthoud liever de Robert die gezien werd als een van de snelste coureurs in het veld (Met als hoogtepunt Canada 2008), niet als de (kreupele) coureur die hard door het ijs zakte in de hoop nog iets te kunnen maken van zijn carrière. Wellicht zit ik in mijn denken fout en toont hij volgend jaar aan waarom ik ongelijk heb.

Ik ben benieuwd...

maandag 11 december 2017

De comedy club die luistert naar de naam FIA

Afgelopen weekend werd bekend dat er een nieuw lid welkom werd geheten in de 'Women Commission' van de FIA. Carmen Jorda, de 29-jarige Spaanse, zal een functie krijgen in de werkgroep die zich inzet om meer vrouwen in de autosport te krijgen. Het kan positief worden beschouwd dat er actief wordt gehandeld om vrouwen in de top van de autosport te krijgen. Echter, de aanstelling van Jorda lijkt gedaan te zijn om de verkeerde redenen.

Carmen begon haar carrière in de autosport in het Spaanse Formule 3 kampioenschap, waar ze in 2007 als vierde eindigde in de klasse waarin ze actief was. Driemaal wist ze het podium te behalen. In 2008 werd ze achtste in diezelfde klasse, zonder een podium te behalen. In dat jaar werd de Zwitserse Natacha Gachnang kampioen in de klasse waarin Carmen deel nam (vijf overwinningen) en Natacha eindigde als 3de in het algemene kampioenschap (viermaal op het podium). In 2009 werd Carmen zesde in haar klasse met twee podium finishes op haar naam.

In 2010 vervolgde ze haar carrière in de VS: Ze ging racen in het voorportaal van de Indycar Racing League, de Indy Lights klasse. Ook daar behaalde ze weinig successen: In de vijf wedstrijden die ze wist te finishen, was haar beste finish een tiende plaats. Haar Britse concullega Pippa Mann eindigde als vijfde in het kampioenschap, met een overwinning in Kentucky als haar beste prestatie dat jaar.

Begin 2012 werd bekend gemaakt dat Jorda weer terugkeerde naar Europa en besloot in de GP3 te gaan rijden. Ze wist dat seizoen geen enkel punt te behalen en wist haarzelf in het weekend in Silverstone niet eens te kwalificeren voor de twee wedstrijden (Kwam 0.2 seconde tekort) én daarbij kreeg zij tweemaal het zwart/wit geblokt, waarvoor ze dan ook twee plekken straf kreeg voor de startopstelling. In 2013 bleef ze in de GP3 actief, zonder succes: Een diskwalificatie in de hoofdrace in Nüburgring bleek nog wel het meest memorabele moment te zijn dat jaar. Ook in 2014 bleef ze actief in de GP3 en ook in 2014 bleef ze puntloos: Ze werd in de stand zelfs verslagen door de Nederlandse Beitske Visser, die alleen in het eerste raceweekend deelnam en met een vijftiende plek in de sprintrace al een resultaat boekte die Jorda in het resterende seizoen niet wist te evenaren.

In 2015 wist ze de hele wereld te verrassen: Ze werd onderdeel van het team van Lotus als 'Development Driver'. Een meter in de echte auto zou ze echter nooit rijden: Volgens geruchten was ze in de simulator al seconden te langzaam. Susie Wolff had eenzelfde rol bij het team van Williams en reed in 2014 en 2015 in totaal vier vrije trainingen op de Vrijdag: In 2014 reed Wolff trainingen in Groot-Brittannië (+4.751 op teamgenoot Massa, waar Susie problemen kende) en in Duitsland (+0.227 op Massa), in 2015 was ze actief in Spanje (+0.887 op Massa) en Groot-Brittannië (+0.773 op Massa).

Waar het om gaat: Carmen is in haar gehele carrière overal zoek gereden, door zowel mannelijke als vrouwelijke collega's. Haar aanstelling bij Lotus in 2015 was puur een marketing-gerelateerde aanstelling, daar waar Lotus alle aandacht kon gebruiken toen ze het financieel niet breed hadden. Na 2015 is ze wel verbonden gebleven aan Renault, maar in de buurt van een Formule 1 zitje is ze niet meer geweest. Haar aanstelling in de Women Commission valt daarom niet serieus te nemen, daar waar vrouwen als Susie Wolff en Danica Patrick meer hebben bereikt in de autosport. En als zelfs de een van de beste vrouwelijke coureurs haar twijfels uitspreekt (Michele Mouton, vicekampioen in de  WK rallies in 1982), is het misschien verstandig hier nog eens naar te kijken en een andere keuze te maken.